-->«Το 70% αυτών που κυκλοφορούν με δίκυκλο παθαίνουν ατυχήματα»
Η μη εφαρμογή του νόμου για την αναγνώριση των ειδικοτήτων, η μη ένταξη των εργαζομένων του κλάδου στα βαρέα και ανθυγιεινά και οι εταιρείες franchise είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα χιλιάδες εργαζόμενοι στις ταχυμεταφορές, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στις Ταχυμεταφορικές και Ταχυδρομικές Επιχειρήσεις Αττικής (ΣΕΤΤΕΑ) Ηρακλή Ποζαπαλίδη.
Περίπου 370 τέτοιες εταιρείες υπάρχουν και λειτουργούν στη χώρα, όπου απασχολούνται 15 με 20 χιλιάδες εργαζόμενοι που βιώνουν μια σειρά από σημαντικά προβλήματα και δυσκολίες, τις οποίες περιγράφει ο πρόεδρος του ΣΕΤΤΕΑ:
«Δεν εφαρμόζεται ο νόμος που υπάρχει από το 1998 και οι εταιρείες προσλαμβάνουν χωρίς να αναγνωρίζουν ειδικότητες. Ετσι έχουμε το φαινόμενο τους οδηγούς δικύκλων να τους προσλαμβάνουν ως υπαλλήλους εξωτερικών εργασιών, τις τηλεφωνήτριες και άλλες ειδικότητες ως υπαλλήλους γραφείων. Εμείς είμαστε όλη την ημέρα πάνω σ' ένα μηχανάκι, οι τηλεφωνήτριες οκτώ ώρες με το τηλέφωνο στο αυτί πάνω από ένα κομπιούτερ, οι συνάδελφοι που κάνουν διακίνηση στα κεντρικά μέσα στη νύχτα φορτώνουν και ξεφορτώνουν φορτηγά, και όμως κανείς από όλους αυτούς δεν παίρνει βαρέα και ανθυγιεινά. Υπάρχουν γυναίκες που μένουν έγκυες και εξακολουθούν να δουλεύουν πάνω στο παπάκι και επειδή κανένας νόμος δεν τις καλύπτει να σταματήσουν στον τέταρτο ή πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης τους αναγκάζονται σε παραίτηση».
Οσο για τις εταιρείες franchise; Η πίεση που υφίστανται οι εργαζόμενοι σ' αυτές είναι πολύ μεγαλύτερη απ' ό,τι στις μητρικές όπως και τα προβλήματα. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα που μας αναφέρει:
«Μια επιχείρηση, αντί για κουτιά που ήταν υποχρεωμένη να διαθέτει στους εργαζόμενους, τους έδινε σακούλες κήπου για να κουβαλάνε τα δέματα. Ενας συνάδελφος λοιπόν σε μια παράδοση ξέχασε μια τέτοια σακούλα, στην οποία υπήρχε μέσα ένας φάκελος με 2.800 ευρώ, αν και απαγορεύεται αυστηρά να διακινούνται τόσο μεγάλα χρηματικά ποσά. Στη συνέχεια πήραν από τον εργαζόμενο το παπάκι του αφού πριν του πρότειναν να δουλέψει τρεις μήνες χωρίς να πληρωθεί. Και όλα αυτά τα έλεγαν μπροστά και στην Ομοσπονδία και στη ΓΣΕΕ. Οι άνθρωποι έχουν αποθρασυνθεί εντελώς».
Και βέβαια εκτός απ' όλα αυτά, είναι γνωστό μέσα από έρευνες που έχουν γίνει ότι το 70% των εργαζομένων που κυκλοφορούν στους δρόμους με δίκυκλο παθαίνουν ατυχήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων οφείλονται στην ψυχολογική πίεση που υφίστανται κατά την ώρα της δουλειάς.
Σε τροχαίο
«Συνάδελφος σκοτώθηκε στην Κρήτη παραβιάζοντας το στοπ γιατί βιαζόταν να προλάβει. Οταν δίνουν στον εργαζόμενο στις 9 το πρωί 20 φακέλους και του λένε ότι πρέπει να πάνε σε μια συγκεκριμένη περιοχή μέχρι τις 10.30, λογικό είναι να τρελαθεί ο άνθρωπος. Και κόκκινα θα περάσει και στοπ θα παραβιάσει. Δεν είναι τυχαίο ότι οι έρευνες έχουν δείξει πως τα ατυχήματα συμβαίνουν στην αρχή και στη λήξη της βάρδιας του εργαζόμενου. Εμείς αυτά τα λέμε δολοφονίες, δεν τα χαρακτηρίζουμε εργατικά ατυχήματα», υπογραμμίζει ο Η. Ποζαπαλίδης.
Και τα προβλήματα συνεχίζονται για τους ταχυμεταφορείς. Ακόμα και όταν απολύονται, δυσκολεύονται να πάρουν τις αποζημιώσεις που δικαιούνται. Πρόσφατα απολύθηκαν δύο εργαζόμενοι στην Πάτρα και η εταιρεία ήθελε να τους δώσει αποζημίωση εργατοτεχνίτη, ενώ είχαν προσληφθεί ως υπάλληλοι.
Η μη εφαρμογή του νόμου για την αναγνώριση των ειδικοτήτων, η μη ένταξη των εργαζομένων του κλάδου στα βαρέα και ανθυγιεινά και οι εταιρείες franchise είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα χιλιάδες εργαζόμενοι στις ταχυμεταφορές, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στις Ταχυμεταφορικές και Ταχυδρομικές Επιχειρήσεις Αττικής (ΣΕΤΤΕΑ) Ηρακλή Ποζαπαλίδη.
Περίπου 370 τέτοιες εταιρείες υπάρχουν και λειτουργούν στη χώρα, όπου απασχολούνται 15 με 20 χιλιάδες εργαζόμενοι που βιώνουν μια σειρά από σημαντικά προβλήματα και δυσκολίες, τις οποίες περιγράφει ο πρόεδρος του ΣΕΤΤΕΑ:
«Δεν εφαρμόζεται ο νόμος που υπάρχει από το 1998 και οι εταιρείες προσλαμβάνουν χωρίς να αναγνωρίζουν ειδικότητες. Ετσι έχουμε το φαινόμενο τους οδηγούς δικύκλων να τους προσλαμβάνουν ως υπαλλήλους εξωτερικών εργασιών, τις τηλεφωνήτριες και άλλες ειδικότητες ως υπαλλήλους γραφείων. Εμείς είμαστε όλη την ημέρα πάνω σ' ένα μηχανάκι, οι τηλεφωνήτριες οκτώ ώρες με το τηλέφωνο στο αυτί πάνω από ένα κομπιούτερ, οι συνάδελφοι που κάνουν διακίνηση στα κεντρικά μέσα στη νύχτα φορτώνουν και ξεφορτώνουν φορτηγά, και όμως κανείς από όλους αυτούς δεν παίρνει βαρέα και ανθυγιεινά. Υπάρχουν γυναίκες που μένουν έγκυες και εξακολουθούν να δουλεύουν πάνω στο παπάκι και επειδή κανένας νόμος δεν τις καλύπτει να σταματήσουν στον τέταρτο ή πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης τους αναγκάζονται σε παραίτηση».
Οσο για τις εταιρείες franchise; Η πίεση που υφίστανται οι εργαζόμενοι σ' αυτές είναι πολύ μεγαλύτερη απ' ό,τι στις μητρικές όπως και τα προβλήματα. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα που μας αναφέρει:
«Μια επιχείρηση, αντί για κουτιά που ήταν υποχρεωμένη να διαθέτει στους εργαζόμενους, τους έδινε σακούλες κήπου για να κουβαλάνε τα δέματα. Ενας συνάδελφος λοιπόν σε μια παράδοση ξέχασε μια τέτοια σακούλα, στην οποία υπήρχε μέσα ένας φάκελος με 2.800 ευρώ, αν και απαγορεύεται αυστηρά να διακινούνται τόσο μεγάλα χρηματικά ποσά. Στη συνέχεια πήραν από τον εργαζόμενο το παπάκι του αφού πριν του πρότειναν να δουλέψει τρεις μήνες χωρίς να πληρωθεί. Και όλα αυτά τα έλεγαν μπροστά και στην Ομοσπονδία και στη ΓΣΕΕ. Οι άνθρωποι έχουν αποθρασυνθεί εντελώς».
Και βέβαια εκτός απ' όλα αυτά, είναι γνωστό μέσα από έρευνες που έχουν γίνει ότι το 70% των εργαζομένων που κυκλοφορούν στους δρόμους με δίκυκλο παθαίνουν ατυχήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων οφείλονται στην ψυχολογική πίεση που υφίστανται κατά την ώρα της δουλειάς.
Σε τροχαίο
«Συνάδελφος σκοτώθηκε στην Κρήτη παραβιάζοντας το στοπ γιατί βιαζόταν να προλάβει. Οταν δίνουν στον εργαζόμενο στις 9 το πρωί 20 φακέλους και του λένε ότι πρέπει να πάνε σε μια συγκεκριμένη περιοχή μέχρι τις 10.30, λογικό είναι να τρελαθεί ο άνθρωπος. Και κόκκινα θα περάσει και στοπ θα παραβιάσει. Δεν είναι τυχαίο ότι οι έρευνες έχουν δείξει πως τα ατυχήματα συμβαίνουν στην αρχή και στη λήξη της βάρδιας του εργαζόμενου. Εμείς αυτά τα λέμε δολοφονίες, δεν τα χαρακτηρίζουμε εργατικά ατυχήματα», υπογραμμίζει ο Η. Ποζαπαλίδης.
Και τα προβλήματα συνεχίζονται για τους ταχυμεταφορείς. Ακόμα και όταν απολύονται, δυσκολεύονται να πάρουν τις αποζημιώσεις που δικαιούνται. Πρόσφατα απολύθηκαν δύο εργαζόμενοι στην Πάτρα και η εταιρεία ήθελε να τους δώσει αποζημίωση εργατοτεχνίτη, ενώ είχαν προσληφθεί ως υπάλληλοι.
