Σ.Ε.Τ.Τ.Ε.Α.

ACS  ΣΗΜΑΙΝΕΙ  ΚΑΤΕΡΓΟ

ΕΝΑ SUCCESS STORY ΜΕ ΜΠΡΑΒΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΤ

     Το βράδυ της Τρίτης προς Τετάρτη 6 Νοέμβρη στις 00:00 και με την έναρξη της πανελλαδικής απεργίας που είχε προκηρυχθεί από την  ΓΣΕΕ, ο ΣΕΤΤΕΑ και αλληλέγγυοι προχωρήσαμε σε αποκλεισμό του κέντρου διαλογής της ACS στην Π.Ράλλη. Η περιφρούρηση της απεργίας και ο αποκλεισμός της ACS βέβαια δεν ήταν μια εθιμοτυπική κίνηση αλλά η κλιμάκωση μιας σειράς αγώνων απέναντι στην εταιρεία που από το καλοκαίρι που μας πέρασε έχει κλείσει δύο υποκαταστήματά της, έχει ρίξει τα μεροκάματα των εργαζόμενων της και έχει πετάξει στο δρόμο όσους δεν δέχθηκαν τους εκβιασμούς της. Φτάνοντας στο σημείο της συγκέντρωσης, βρήκαμε να μας περιμένουν μια ομάδα μισθωμένων μπράβων της ACS καθώς και αστυνομική δύναμη, με διμοιρίες των ΜΑΤ, της οποίας ο επικεφαλής αμέσως ζήτησε να πληροφορηθεί για τις διαθέσεις του σωματείου.

     Εμείς απ` την πλευρά μας αποφασισμένοι για την κινητοποίηση παραταχθήκαμε μπροστά από τα ΜΑΤ και την εταιρεία και ξεκινήσαμε να διαδηλώνουμε φωνάζοντας συνθήματα. Οι εκπρόσωποι της εταιρείας έχοντας συνεχώς προκλητική στάση ζητούσαν επίμονα από την αστυνομία να ¨καθαρίσει¨ για πάρτη τους διώχνοντας τους απεργούς. Να σημειωθεί εδώ ότι η ACS είχε από πριν αποφασίσει να διώξει τη δουλεία της και να στείλει τα πράγματα να κοπούν για διανομή σε άλλη μεταφορική εταιρεία με φυσικό επόμενο να υπάρχει η αναμενόμενη ζημιά γι` αυτούς. Γεγονός που αποδεικνύει ότι το σχέδιο της εργοδοσίας ήταν να θυσιάσει τη δουλεία της προκειμένου να δικαιολογήσει μια σύγκρουση με τους απεργούς και το σωματείο έτσι ώστε να τελειώνει μια και καλή με τις αντιστάσεις του κόσμου.

     Στις τρεις το πρωί λοιπόν και μετά από αλλεπάλληλες ερωτήσεις της αστυνομίας για το πότε θα αποχωρήσουμε, ο επικεφαλής των ΜΑΤ δίνει εντολή να απωθηθεί ο κόσμος με ξύλο και χρήση χημικών, χτυπώντας αδιακρίτως. Αυτό που δεν υπολόγιζαν όμως ήταν η αποφασιστικότητα του σωματείου και των απεργών που παρά το φόβο, παρά το ξύλο, παρότι η Π.Ράλλη κλειστή από περιπολικά είχε μετατραπεί σε πεδίο μάχης, ξανασηκώσαμε το πανό μας και πήραμε θέση μπροστά από τα ΜΑΤ φωνάζοντας συνθήματα και καταγγέλλοντας την απρόκλητη επίθεση.

     Η αστυνομία λειτούργησε σαν μισθοφόρος της ACS, χτυπώντας εργαζόμενους και δεχόμενη απευθείας εντολές από τον Φέσσα και την παρέα του, προσπάθησε να κουρελιάσει το δικαίωμα στην απεργία. Ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης μας ξεκαθάρισε ότι πρέπει να επέμβει γιατί πιέζεται από την ACS, η οποία με επιστολή της προς την ΓΑΔΑ και το υπουργείο ¨προστασίας¨ του πολίτη απαιτούσε να προστατευθεί το επιχειρηματικό της δικαίωμά και οι εγκαταστάσεις της εταιρείας από …. τους εργαζόμενούς. Στην ίδια επιστολή επιπλήττει τις αρχές γιατί στην προηγούμενη απεργία που πραγματοποιήθηκε από τον ΣΕΤΤΕΑ στις 8 Οκτώβρη , με τα ίδια αιτήματα και πάλι στο HUB της ACS, η αστυνομία δεν έκανε συλλήψεις και δεν έσπασε την απεργία, με αποτέλεσμα να τρωθεί το επιχειρηματικό της προφίλ και να μείνουν χιλιάδες αδιακίνητες αποστολές κατά κύριο λόγο στη βόρεια Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι οι ταχυμεταφορικές εταιρείες λόγω του αντικειμένου του επαγγέλματος είναι ευάλωτες στις απεργιακές κινητοποιήσεις και το ενδεχόμενο κόστος δεν είναι αμελητέο. Όμως ο ουσιαστικός λόγος που η ACS κάλεσε τα ΜΑΤ για να μας επιτεθούν, είναι οτι θέλει να επιβάλει την τρομοκρατία και με αυτόν τον τρόπο να διαφυλάξει τα κέρδη της στην νέα εποχή που ανοίγει αυτήν την περίοδο με την απελευθέρωση της ταχυδρομικής αγοράς, και αυτό γιατί:

  α) η ACS  είναι κερδοφόρα επιχείρηση με πάνω από δύο εκατομμύρια κέρδη μετά φόρων, σταθερά μέσα στις λίστες των πιο κερδοφόρων εταιρειών της ICAP, μέσα στην κρίση. Κι ας μας επιτραπεί να αμφιβάλλουμε ότι τα πραγματικά τους κέρδη είναι μόνο τα δηλωμένα δύο εκατομμύρια.

  β) Η ACS είναι ο βασικός μνηστήρας των ΕΛΤΑ, της οριστικής ιδιωτικοποίησης του δημόσιου Ταχυδρομείου, άρα έχει περιθώριο για ακόμη μεγαλύτερο κέρδος.

  γ) Η ACS παρά την αύξηση των κερδών της δεν επιλέγει μια πολιτική συνεννόησης με τους εργαζόμενούς της αλλά αντίθετα επιτίθεται σ` όλα τα μέτωπα.  Αμφισβητεί την επιχειρησιακή σύμβαση και προσπαθεί να μειώσει τις απολαβές των υπαλλήλων της μητρικής εταιρείας. Δεν είναι τυχαίο ότι η τελευταία σύμβαση υπογράφτηκε όταν ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις στα πρακτορεία της σε Γλυφάδα και Άλιμο από εργαζόμενους – απολυμένους.  Από την άλλη στα franchise της επιβάλλει μια πολιτική  που πνίγει τους πράκτορές της οι οποίοι με τη σειρά τους ρίχνουν τα μεροκάματα και εντατικοποιούν την εργασία των συναδέλφων.

    Κατά τη γνώμη μας αυτό το τρίπτυχο είναι η προσπάθεια εφαρμογής του περίφημου success story και στον κλάδο μας. Αυτό σημαίνει υψηλή κερδοφορία για κάποια αφεντικά και μηδενική ανοχή στις αντιστάσεις όλων των εργαζομένων. Η εικόνα αστυνομοκρατούμενων επιχειρήσεων προκειμένου να εξασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία τους, ο νόμος και η τάξη απέναντι σε απεργούς, είναι το σενάριο που μας επιφυλάσσουν για το μέλλον, βγαλμένο όμως από το πιο μαύρο παρελθόν. Μ` αυτήν την έννοια η προχθεσινή απεργία στην ACS δε σηματοδοτεί το τέλος αλλά την αρχή καινούργιας ποιότητας αγώνων στον κλάδο. Μερικές ώρες μετά την επίθεση σε βάρος μας, η κυβέρνηση καθόλου τυχαία εισέβαλε με τα ΜΑΤ στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ. Το μήνυμα είναι σαφές, από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο αγώνα μπροστά μας θα βρίσκουμε την ασπίδα και το γκλοπ του μπάτσου. Η δική μας εμπειρία ξημερώματα της Τετάρτης έξω από την ACS, μας έδειξε οτι μπορούμε να τους νικήσουμε.
Και αυτο γιατί παρά την αστυνομική βία παραμείναμε στις εγκαταστάσεις της ACS από τις 12:00 εως τις 6:00,υποχρεώνοντας την εταιρεία να μεταφέρει την παραγωγή της σε άλλο χώρο, με αποτέλεσμα για δεύτερη φορά σε ένα μήνα  να υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση και πολλα λάθη στη διακίνηση των αποστολών της πανελλαδικά. 

Ο τσαμπουκάς της ACS μέσα στον Αύγουστο οτι θα κλείνει μαγαζία σε μια μέρα και θα τα ξανανοίγει την επόμενη τρώγοντας αποζημιώσεις, δεδουλευμένα, ένσημα ενώ ταυτόχρωνα θα κρύβεται πίσω από το αντιδραστικό και ανήθικο νομικό πλαίσιο για τα franchise, τελείωσε το πρωί της απεργίας στις 6/11 εν μέσω καταιγίδας.
Καταστήσαμε σαφές και με αυτήν την κινητοποίηση οτι η ACS δεν μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει και ότι οι αγώνες και οι αντιστάσεις των εργαζομένων και του  Σ.Ε.Τ.Τ.Ε.Α επιβάλουν όρους. Η εταιρεία πρέπει να επανεξετάσει την πολιτική της στα franchise αλλιώς κάθε φορά θα πληρώνει μεγάλο κόστος από τις κινητοποιήσεις μας.
Συνάδελφοι συσπειρωθείτε, οργανωθείτε στο σωματείο, όλοι μαζί μπορούμε !