Σ.Ε.Τ.Τ.Ε.Α.

Σωματείο Εργαζομένων Ταχυδρομικών 

και Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσεων Αττικής

Γ’ Σεπτεμβρίου 48 β Αθήνα, 10433   
settea.blogspot.gr/
https://el-gr.facebook.com/ΣΕΤΤΕΑ 
mail: mailtosettea@yahoo.gr

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ

Την Πέμπτη 4 Απριλίου 2019 εκδικάζεται η μήνυση της συναδέλφισσας Λίτσας Γιακάλου, εργαζόμενη στην SPEEDEX ΑΕ, κατά του προϊστάμενου της και Διευθυντή του κέντρου διαλογής Παναγιώτη Αλεξόπουλου.

Από τον Νοέμβριο του 2009 ο τότε προϊστάμενος της Λίστας, ξεκίνησε να παρενοχλεί την εργαζόμενη έντονα και με πολλούς τρόπους. Κλιμακωτά, σχολίαζε, πλησίαζε πέραν του φυσικού, της ζητούσε ραντεβού, πρότεινε διήμερες εκδρομές, ακόμα και όταν ο ίδιος παντρευόταν! Η εργαζόμενη με ξεκάθαρο τρόπο αρνούταν κάθε προσπάθεια του, διαμαρτυρόμενη ότι την προσβάλει και την ενοχλεί η χυδαία στάση του.

Τον Ιανουάριο του 2010 η εργαζόμενη αρραβωνιάστηκε και στην συνέχεια παντρεύτηκε. Όμως οι πιέσεις αντί να σταματήσουν, εντάθηκαν! Της ζητούσε επίμονα να την μεταφέρει ο ίδιος με το όχημα του μετά το σχόλασμα της κ.α. .

Αγαναχτισμένη η συναδέλφισσα, ζήτησε συνάντηση με ανώτερο Διευθυντή, συναρμόδιο βάσει των καθηκόντων της, για να τον ενημερώσει και να διαμαρτυρηθεί για την συμπεριφορά του Π. Αλεξόπουλου. Όμως ο οικονομικός Δ/της κύριος Π. Γιαννίκης δεν ανταποκρίθηκε ποτέ.

Τα αντικείμενα εργασίας που είχε αναλάβει η εργαζόμενη τότε ήταν πολλαπλά, σύνθετα και χωρίς τις απαραίτητες διακρίσεις και διασφαλίσεις. Είχε καθήκοντα μηχανογραφικής καταχώρησης, τηλεφωνικής εξυπηρέτησης αλλά και ταμείου! Όμως το εργασιακό πόστο της ήταν σε ένα απλό γραφείο ανοιχτού χώρου χωρίς την δυνατότητα κλειδώματος έστω ενός ξεχωριστού δωματίου.      

Όσο οι παρενοχλήσεις συνεχίζονταν τόσο η εργαζόμενη όξινε και τις διαμαρτυρίες της ώσπου προέκυψε έλλειμμα στο ταμείο της εργαζόμενης. Τότε ο Π. Αλεξόπουλος προσπάθησε να δρομολογήσει την απόλυση της! Το έλλειμμα ήταν μικρό, στα πλαίσια του διαχειριστικού λάθους και της εργασιακής πίεσης αλλά κυρίως χωρίς την χωροταξική διασφάλιση που απαιτούν οι διαδικασίες ταμείου. Το ζήτημα διευθετήθηκε χωρίς να αποδοθεί ευθύνη στην εργαζόμενη μετά από πιέσεις συναδέλφων, συνδικαλιστών αλλά και με παρέμβαση του επιχειρησιακού σωματείου εν τέλει.

Η πραγματικότητα μάλιστα, ανέδειξε πως υπήρχε γενικότερο πρόβλημα με τον Π. Αλεξόπουλο.  Όταν η εργαζόμενη κατήγγειλε και στο σωματείο την προσωπική της περίπτωση, διαπιστώθηκε πως υπήρχαν και άλλες ανάρμοστες συμπεριφορές του απέναντι και σε άλλους εργαζόμενους.

Έτσι τον Ιούνιο του 2010 πραγματοποιήθηκε και 4ωρη στάση εργασίας για τον γενικότερο ρόλο του Π. Αλεξόπουλου ως Διευθυντή στο κέντρο διαλογής της εταιρείας.  

Στην συνέχεια η εργαζόμενη ζήτησε συνάντηση με τον Γενικό Διευθυντή της SPEEDEX κ. Γεράσιμο Αγοράνο. Το Σεπτέμβριο του 2010, μετά από πιέσεις και παρά τις αναβολές, τελικά πραγματοποιήθηκε η συνάντηση με τον σύζυγο της (επίσης εργαζόμενο στην SPEEDEX) και μέρος της διοίκησης του σωματείου παρόντες.

Εκεί με έκπληξη διαπίστωσε πως ο Γενικός Διευθυντής πετούσε την μπάλα στην εξέδρα αλλά και το προεδρείο του σωματείου επιδόθηκε σε μια διαχείριση εξομάλυνσης. Στην καλύτερη περίπτωση ξανάφερνε την μπάλα από την εξέδρα αλλά την κρατούσε όπως οι διαιτητές πίσω από την πλάτη του κάνοντας συστάσεις τόσο στην εταιρεία όσο και… στους εργαζόμενους.

Έτσι όταν η εργαζόμενη ζήτησε ως ελάχιστη αποκατάσταση, ο Π. Αλεξόπουλος να της ζητήσει συγγνώμη για την συμπεριφορά του ενώπιον της διοίκησης της εταιρίας, ο Γενικός Διευθυντής απάντησε: μα ένα αθώο φλερτ ήταν, πώς να τον βάλουμε να σου ζητήσει «δημοσίως» συγνώμη; Δεν μπορούμε να ξεφτιλίσουμε το στέλεχος της επιχείρησης. Τέλος πάντων ένα «καμάκι» ήταν! Παρότι τελικά παραδέχθηκε πως η συμπεριφορά του Αλεξόπουλου ήταν ανήθικη και ανάρμοστη!

Το σωματείο; Διαιτησία: «Τα βλέπεις Λίτσα; Εμείς κάναμε ότι μπορούσαμε. Τι άλλο να γίνει; Δε βγάζεις άκρη… κ.τ.λ.». Ακολούθησε η εργασιακή μετακίνηση της εργαζόμενης από την Κηφισιά στο Βοτανικό και στην ουσία η τιμωρία της αντί για έστω μια στοιχειώδη δικαίωση της!

Τον Οκτώβριο του 2010, η συναδέλφισσα Λίτσα Γιακάλου και ο συνάδελφος, σύζυγος της  Γιάννης Παπαδόπουλος προχώρησαν και με μήνυση της Λίτσας κατά του Π. Αλεξόπουλου ζητώντας οι 50.000 € που όρισαν ως αποζημίωση ηθικής βλάβης να δοθούν σε κοινωφελή ιδρύματα όπως η «Κιβωτός».

Στις αρχές του 2011, με πρωτοβουλία της μειοψηφίας του Δ.Σ. (παράταξη Ε.Κ.Ε. με 2 στις 7 έδρες) αλλά και με την συναίνεση μελλών του υπόλοιπου Δ.Σ., στην συνέλευση του σωματείου βγαίνει ψήφισμα υπέρ της Λίτσας από 155 εργαζόμενους!

Ένα χρόνο αργότερα από την μήνυση της εργαζόμενης, το Φθινόπωρο του 2011, ο θρασύς Π. Αλεξόπουλος «απάντησε» με μήνυση κατά της Λίτσας ζητώντας 80.000€ για συκοφαντική δυσφήμιση της προσωπικότητας του! Εντωμεταξύ οργάνωνε συμμετοχές και μαρτυρίες υπέρ του, δυστυχώς από συναδέλφους και μάλιστα μέλη του επιχειρησιακού σωματείου!    

Παρά την σαφήνεια του καταστατικού για τους σκοπούς κάθε εργατικού σωματείου, παρά την φυσική παρουσία τους στην δίγλωσση «παρουσίαση» του Γενικού Διευθυντή Αγοράνου, παρά την έντονη οσμή διαπλοκής και την φανερή προσπάθεια τρομοκράτησης, παρά τον ξεκάθαρο κίνδυνο ηθικής κατρακύλας και κακού παραδειγματισμού, μέρος του Δ.Σ. του σωματείου είχε αποφασίσει: «είναι μια προσωπική υπόθεση αντιδικίας και πλέον δεν πρέπει να εμπλεκόμαστε».

Έτσι βρίσκουν και το «θάρρος»  να καταθέτουν συνάδελφοι κατά της συναδέλφου για τόσο καραμπινάτη περίπτωση.

Οι Λίτσα και ο Γιάννης αγανακτισμένοι από το «παιχνίδι της μπάλας» που είχαν ζήσει αλλά και διαπιστώνοντας ότι το δηλητήριο απλώνονταν μετά και το 2014, έκαναν ένα «ιστορικό λάθος»: Σε ένδειξη διαμαρτυρίας ζήτησαν την διαγραφή τους από το επιχειρησιακό σωματείο της SPEEDEX καθώς διαπίστωσαν πως τελικά κρατούσε στάση Ποντίου Πιλάτου σε πολλά άλλα συλλογικά θέματα πέραν της ατομικής περίπτωσης τους.

Στο μεταξύ και από τις αρχές του 2018, άλλαξε η διοίκηση της εταιρείας τυπικά. Τα περισσότερα διευθυντικά στελέχη που διαχειρίστηκαν, οργάνωσαν και συντόνισαν τόσο άθλια την συγκεκριμένη υπόθεση αλλά κυρίως την γενικότερη πορεία της SPEEDEX έως και το 2017, ξηλώθηκαν των καθηκόντων τους.

Η διοίκηση του σωματείου όμως λίγο – πολύ δεν άλλαξε. Κυρίως σε σχέση με το σκεπτικό, τις επιλογές και τελικά την στάση της. Το μόνο που άλλαξε είναι πως ο πρόεδρος του σωματείου, λίγο πριν το ξήλωμα της παλιάς διοίκησης, αναβαθμίστηκε σε προϊστάμενος. 

Μετά την αίτηση διαγραφής τους από το επιχειρησιακό σωματείο, η Λίτσα και ο Γιάννης κατανόησαν το πραγματικό λάθος τους. Ο αγώνας έχει μεγαλύτερη αξία από την απογοήτευση. Ο φόβος νικιέται  με την συμμετοχή και όχι με την αποχή. Ζήτησαν και μάλιστα επανειλημμένα την επανεγγραφή τους στο επιχειρησιακό σωματείο όπως δικαιούται κάθε εργαζόμενος στην εταιρεία. Το προεδρείο του Δ.Σ. έως και τα τέλη του 2017 με τεχνάσματα και κόλπα κάθε φορά έβρισκε τρόπο και αρνούνταν την επανεγγραφή τους!

Όμως και μετά τις εξελίξεις του 2018 έως και σήμερα, μέρος του Δ.Σ. του σωματείου συνεχίζει αδικαιολόγητα να αρνείται την επανεγγραφή τους. Αδιαφορεί αν η στάση του αυτή σχετίζεται με την τρομοκράτηση των εργαζομένων στην SPEEDEX έως το 2017; Προβληματίζεται μήπως ξαναχρειαστεί η «συνταγή» και κατηγορηθεί πως την χάλασε; 

Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν ευθύνες πέραν αυτών που αναλογούν στον απαράδεκτο «διευθυντή» ΑΛΕΞΌΠΟΥΛΟ και κάθε όμοιο του. Ευθύνες που επιμερίζονται καθώς η υπόθεση αυτή διαδραματίστηκε σε εργασιακό περιβάλλον εταιρείας όπου υπάρχει και σωματείο. Η κάθε πλευρά θα πρέπει να έχει το κουράγιο να αναλαμβάνει τις ευθύνες της και να αντιδρά ανάλογα του ρόλου της. Σε τέτοιες περιπτώσεις η υπεκφυγή και οι ισοπεδωτικές σταθμίσεις δεν μπορούν να θεωρηθούν τυχαίες και ασφαλώς όχι χωρίς συνέπειες.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Καλούμε όλες και όλους σε 4ώρη στάση εργασίας την Πέμπτη 4 Απριλίου 08:00 – 12:00 για την υποστήριξη της συναδέλφισσας Λίτσας Γιακάλου και σε παράσταση διαμαρτυρίας στα Δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων.

Καλούμε το Δ.Σ. του επιχειρησιακού σωματείου SPEEDEX να πάρει θέση στην υπόθεση και να αναλάβει τις ευθύνες του. Η διοίκηση της εταιρείας άλλαξε. Ας αλλάξει και η Διοίκηση του σωματείου την στάση του. Ασφαλώς να φέρει προς ψήφιση στην επόμενη Γενική Συνέλευση πρόταση επανεγγραφής των συναδέλφων Λίτσα Γιακάλου και Γιάννη Παπαδόπουλο εφόσον δυσκολεύεται να εγκρίνει το Δ.Σ..

Τέλος καλούμε την νέα διοίκηση να καταδικάσει την παρενόχληση της συναδέλφισσας και κάθε παρόμοιο περιστατικό στα πλαίσια των εργασιακών συνθηκών της επιχείρησης SPEEDEX.      

        

Αγωνιστικά το Δ.Σ. του Σ.Ε.Τ.Τ.Ε.Α.